معماری پارامتریک چیست؟
سبک معماری پارامتریک بر پایه الگوریتمیک است و دارای پارامتر ها و قوانینی است که در کنار هم باعث می شود تا هدف و نتیجه طراحی تعریف و مشخص شود. این پروسه یک پارادایم طراحی می باشد که روابط بین المان ها، تکثیر هندسه و همچنین فرم های پیچیده را روشن می کند.
پارامتریک از منشاء معادله بوده و پارامتر ها و متغیر هایی را مشخص می کند که با تغییر آنها نتیجه یک سیستم یا معادله ویرایش و تغییر خواهد کرد. معماری پارامتریک نوآوری جدیدی نبوده و قبلا هم معماران و طراحان داخلی از آن به شکل دیگری استفاده می کردند چرا که تغییر نیرو های حاکم مانند آب و هوا، جهت دهی، فرهنگ و … بخشی از این پروسه بوده که معمولا از آنها استفاده می شود.
پارامتریک به این معنا است که فرمی از هنر و معماری را طراحی و پارامتر های قطعی را برای ساختار آنها ایجاد نمود. نکته مهم اینجاست که راهکار های نهایی را نمی توان کنترل نمود و تفکر طراحی پارامتریک هم بر پایه تغییر و تحول تعریف شده است و تنها طراحی اشکال را شامل نمی شود چرا که با روش های محاسبات پیشرفته به خلق احتمال های غیر ممکن می رود.
طراحی پارامتریک امکان مدل سازی های سه بعدی را ساده تر کرده و در هر مرحله آزادی عمل را برای طراح فراهم می کند. ضمن اینکه الگوریتم های مختلفی را ارائه می دهد که باعث سرعت و سهولت فرایند طراحی می شود بدون اینکه کمتری آسیبی به کیفیت طراحی وارد شود. با استفاده از معماری پارامتریک می توان اشکال نوین را با کمک فناوری های فوق پیشرفته ایجاد و امکان ساخت سازه های پیچیده را فراهم نمود.
پارامتریک در برگیرنده الگوریتم هایی است که با استفاده از زبان برنامه نویسی بصری امکان دستبابی به مدلسازی سه بعدی را فراهم کرده و معماران می توانند روابط را درک و به صورت خودکار امکان ساخت هندسه را به شکل ارتباط صفحات و گره ها به هم ایجاد می نماید.
طراحی پارامتریک معماری ساختمان تولیدی، واکنشی و تکراری می باشد و یک روش جدیدی برای کنترل فرم را ارائه می دهد. معماری پارامتریک این اجازه را به معمار می دهد تا نسبت به بافت، محیط و قوانین و مقررات واکنش نشان داده و به صورت کامل فرایند دیجیتالی از طراحی تا ساخت را ایجاد کند.
انواع سیستم مدل سازی پارامتریک
سیستم پارامتریک را می توان به دو بخش مختلف تقسیم نمود که شامل سیستم انتشاری و سیستم قیدی می باشند. در سیستم انتشاری با استفاده از یک مدل می توان جریان داده پارامتر های شناخته شده و نشده را محاسبه نمود اما در سیستم قیدی یک مسئله را بر اساس یک سری از محدودیت های پیوسته و گسسته حل می کند. برای مثال در تکنیک فرم یابی از سیستم انتشاری استفاده می شود چرا که فرم یابی در واقع بهینه سازی اهداف طراحی با توجه به قید های طراحی می باشد.
طراحی پارامتریک معکوس
در این مدل که یکی از قدیمی ترین روش ها در طراحی پارامتریک به حساب می آید یک سری مدل های سیمی شکل طراحی شده است که با استفاده از وزنه هایی آویزان هستند که با معکوس نمودن آنها می توان سقف ها و قوس های پیچیده را طراحی نمود. با تنظیم نمودن محل وزنه ها و یا طول سیم ها می توان شکل هر قوس را تغییر داده و با قرار دادن یک آینه در زیر مدل ها می توان فرم مناسبی را مشاهده نمود.
مشخصات روش طراحی پارامتریک
مشخصات یک طراحی پارامتریک شامل ورودی ها، معادله و خروجی می باشد به گونه ای که طول سیم ها، وزنه آویزان و همچنین نقاط تکیه گاه بخش ورودی مستقل را تشکیل می دهند و موقعیت نقاط روی سیم ها به عنوان خروجی سیستم می باشد و در نهایت با استفاده از معادلات صریح فرمی به دست می آید که می تواند به شکل اتوماتیک هندسه منحنی هایی زنجیره ای را به دست آورد.