گرین وال Green Wall یا دیوار سبز

وجود گرین وال ها از لحاظ حرارتی و جذب سر و صدا بسیار تاثیر گذار بوده و می توان آنها را به عنوان یک عایق آکوستیک معرفی نمود. بر طبق تحقیقات انجام شده گرین وال ها نه تنها به زیبایی فضاهای داخلی و خارجی ساختمان ها کمک می کنند، بلکه با ذخیره انرژی و همچنین کنترل باران موجب کاهش آلودگی شده و این مسله در کیفیت زندگی شهروندان بسیار تاثیر گذار خواهد بود. بسیاری از فواید زیست محیطی، اجتماعی و همچنین اقتصادی بر عهده دیوارهای سبزی است که در سطح شهر تعبیه شده اما با این وجود هزینه زیادی برای نگهداری از آنها لازم است.

گرین وال متشکل از تعدادی مدول های گیاهی می باشد که در درون جعبه هایی از جنس پلی یورتان قرار گرفته و با استفاده از سیستم های مخصوصی گیاهان تغذیه و آبیاری می شوند. توجه داشته باشید که این سیستم از بسیاری جهات شبیه سیستم هیدروپانیک یا آبکشی می باشد که در فضاهای گلخانه ها از آنها استفاده می شود.

گرین وال ها عملکرد بسیار خوبی در فرکانس های بالا و پایین داشته و این مسله در حالی است که دیگر مصالح ساختمانی تنها در یکی از فرکانس های بالا یا پایین دارای عملکرد مناسبی هستند.

در فضاهای داخلی و خارجی ساختمان قابل استفاده بوده و می توان در مقیایس های مختلفی آنها را تعبیه نمود. برای مثال در مقیاس های کوچک مانند دیوار حیاط که حالت کاملا خصوصی داشته یا برای نمای ساختمان های کوتاه که شکل عمومی تری دارد قابل استفاده هستند و همچنین در مقیاس های بزرگتر برای نمای برج ها که باعث ایجاد نمایی سبز، زیبا و خاص می شوند. از این رو از گرین وال ها می توان در فضای داخلی و خارجی رستوران ها، هتل ها، کافی شاپ ها، بیمارستان ها، مراکز اداری و تجاری، ساختمان های مجلل، سالن های انتظار، مراکز آموزشی و …استفاده نمود.

گرین وال دارای انواع مختلفی است که هر کدام ویژگی های متفاوتی دارند و می توان بر اساس نوع بنا، ارتفاع، آب و هوای منطقه، نوع گیاهان و همچنین بودجه ای که برای انجام گرین وال در نظر گرفته شده است یک پروژه خاص را ایجاد نمود.

دیوارهای سبز به دو دسته اصلی تقسیم بندی می شوند که شامل نمای سبز و دیوار زنده می باشد.

به نوعی دیوار سبز که دارای یک استراکچر ساده باشد نمای سبز گفته می شود. در این نوع از دیوار های سبز یک داربست به دیوار بنا اتصال داده شده و به صورت یک تکیه گاه برای گیاهان عمل می کند و گیاهان خزنده و بالا رونده می توانند با تکیه بر آنها بالا روند. توجه داشته باشید که نمای های سبز این امکان را دارند که به نمای بنا، نرده ها و ستون ها تکیه کنند یا به شکل کاملا مستقل احداث شوند.

داربستی که برای نمای سبز مورد استفاده قرار می گیرد می تواند از جنس های مختلفی مانند فلز، چوب، شبکه توری، سیم کابلی و … باشد. گیاهان در پای دیوار بر روی زمین کاشته و در صورت نبودن فضای مناسب برای کاشت از گلدان استفاده کرده و با کمک داربستی که بر روی دیوار نصب شده آن را به سمت بالا می برند. حتی این امکان وجود دارد که گیاهان را در فلاور باکس قرار داده و در فاصله های مشخص در بالکن ها، پشت بام و بر روی نمای ساختمان قرار داده و شکل پیچیده تری از نمای سبز را ایجاد نمود.

دیوار سبز هایی که با روش نمای سبز ایجاد می شوند این قابلیت را دارند که با استفاده از سیستم های مختلفی اجرا شوند.

در این سیستم از پانل های مشبک استفاده شده که به شکل مدولار در کنار هم قرار گرفته و سطح بزرگی را تشکیل می دهند که می توان به آنها فرم داده تا اشکال و منحنی های مختلفی ایجاد شود.

این سیستم به صورت معمول برای نگهداری از گیاهانی مناسب است که دارای رشد آهسته تری هستند و نیاز به پشتیبانی و توجه بیشتری دارند.

این سیستم دارای یک سری توپی شکل است که معمولا از جنس فولاد ضد زنگ بوده و قابلیت عبور کابل ها، انبساط و انقباض آنها را ایجاد کرده و می توان به عنوان تکیه گاه و حامل گیاه از آن استفاده نمود. توجه داشته باشید که سیستم کابلی و شبکه توری را می توان به صورت جدا از هم یا تلفیق با هم به جهت ایجاد نمای سبز استفاده نمود.

دیوار زنده نوعی دیوار سبز است که در آن پانل هایی با پوشش گیاهی خاص از قبل کاشته شده و به شکل عمودی در یک سیستم استراکچر سبک با فاصله ای مشخص از نمای بنا نصب یا به صورت کاملا مستقل و خود ایستا هستند. نکته مهم جنس صفحات به کار رفته در دیوار زنده است که با توجه به کاربرد بیرونی یا داخلی دیوار سبز بادی اجزای متفاوتی داشته باشد.

دیوار زنده به دو نوع دیوار زنده فعال و غیر فعال تقسیم می شود که هر کدام ویژگی خاصی دارند.

جدیدیترین و پیشرفته ترین نوع دیوار سبز با نام دیوار زنده فعال معرفی شده است که از هوای تولید شده توسط گیاهان برای سیستم تهویه هوای ساختمان بهره می گیرند. این نوع از دیوارها به منظور تصفیه هوای بیولوژیکی با کمک گیاهان ایجاد شده  و این امکان وجود دارد که با فیلتر بیولوژیکی این دیوار ها ظرفیت تصفیه هوا را افزایش داد. در این سیستم تهویه هوا با مکش از ریشه سیستم کار می کند و پوشش های طبیعی مانند مورتور های تصفیه عمل کرده و کار پاک کنندگی را انجام می دهند.

این نوع از دیوار ها هیچ تاثیری در جا به جایی هوا از ریشه به داخل سیستم تهویه ساختمان ندارند و حتی نمی توان به درستی اعلام نمود که آیا بر روی کیفیت هوای داخل ساختمان ثاتیری دارند یا خیر. جالب است بدانید که برخی از دیوار های سبز در پشت شیشه نگهداری می شوند تا جریان هوای قابل پیش بینی تری داشته باشند.

یکی از مهم ترین فاکتور هایی که در موفقیت یا عدم موفقیت دیوار سبز نقش دارد انتخاب سیستم آبیاری مناسب می باشد. روش آبیاری دیوار سبز بسته به نوع گیاهان و همچنین مقدار بودجه تعریف شده قابل تغییر است. برای مثال می توان به صورت ساده از آبیاری دستی استفاده نمود یا به شکل اتوماتیک از آبیاری قطره ای یا سیستم های هوشمند بهره گرفت.

سیستم های اتوماتیک آبیاری و کود دهی قابل استفاده در دیوار سبز دارای مخازن، سیستم پمپاژ آب و کود و همچنین سیستم رسوب گیر مغناطیسی می باشند و در آنها از تابلو های کنترلی که دارای حسگر های اتوماتیک باشد استفاده شده و از این طریق به شکل خودکار می توان سطح آب، فشار آب، رطوبت خاک و … را نمایش و کنترل نمود.

برای آبیاری دیوار سبز باید از سیستم زهکشی استفاده و به گونه ای طراحی شود که هیچ آسیبی به نما و ساختار بنا وارد نشود.