نمای ساختمان ها

نمای ساختمان

آنچه در شکل دهی به مجموعه شهری بسیار تاثیر گذار است نمای هر ساختمان است و باید برای حفظ همگونی نمای شهری نماهایی را برای ساختمان ها در نظر گرفت که شکل و فرم شهری بهم نخورد. از آنجایی که زندگی بشر رو به پیشرفت است به همین خاطر سازندگان و تولید کنندگان مسکن به دنبال راهکار هایی هستند که بتواند فروش مسکن را افزایش و سرمایه خود را بازگردانند. نماسازی کار است که باید برای حفظ هماهنگی شهری انجام شود و در صورتی که بدون انجام عملیات نما پروژه ساختمانی رها شود چهره ای زشت و نا فرم در شهر به وجود می آید.

تاثیر نمای ساختمان در معماری

نما در واقع صورت ظاهری هر چیزی می باشد که در معرض دید و جلوی چشم وجود داشته و از بیرون دید دارد. نمای ساختمان هم در اصل منظره خارجی بنا و عمارت می باشد که باید برای هر ساختمانی عملیات مربوط به نماسازی انجام شود. زیرا نمای خارجی ساختمان ها بر خلاف نمای داخلی ساختمان که جنبه خصوصی دارد کاملا عمومی بوده و باید به بهترین شکل ممکن طراحی شود تا بتواند از لحاظ اجتماعی نماینده خوبی از وضعیت ساختمان در مجموعه شهری باشد.

نمای ساختمان ها به دلیل اینکه در بدنه خیابان ها و میادین قرار گرفته اند باید با فضای عمومی همبستگی داشته باشند تا از این طریق بیانگر حجم داخلی ساختمان باشند.

توجه داشته باشید که ساختمان ها زمانی می توانند جزئی از شهر محسوب شوند که بین جنبه شهری و بیان فردی نما هیچ تناقضی وجود نداشته باشد و بتواند ارتباط با محیط اطراف را به صورت چند جانبه برقرار کند اما در نظر داشته باشید که نمای ساختمان ها بر اساس ترکیبی از اجزای مختلف که بر حسب عملکرد، ابعاد و مصالح به وجود آمده اند می تواند شخصیت خاص یک نما را نشان دهد.

منظور از نما چیست؟

نما دارای یک سطح صاف و تخت نبوده و شامل یک سطح انتقالی بین فضای داخل و خارج می باشد که با عقب رفتگی، جلو زدگی، تراس و … می تواند با فضای داخلی ساختمان ارتباط برقرار کند. اما فراموش نکنید که زمانی نمای ساختمان می تواند محافظ حریم خصوصی ساکنان ساختمان باشد که نسبت به خیایان بسته تر و محفوظ تر باشد.

نمای ساختمان باید به‌دنبال خلق یک کلیت هماهنگ بوده و تناسب خوبی بین پنجره ها، بازشوهای در، سایبان و محدوده سقف‌ها،‌ سازه عمودی و افقی، مصالح، رنگ، عناصر تزیینی و… برقرار کند. پنجره‌ها همواره با دیگر عناصر دیوار، ‌سطوح باز و بسته، تیره وروشن، صاف و ناهموار را بوجود می آورند و به علت تکرار دوره ای پنجره ها، در ساختمان‌های چند طبقه، نظم کاملی به چشم می‌خورد. اما گاهی به دلیل افزایش نور در طبقات بالاتر نظم ایجاد شده از بین می رود.

تناسب عناصر نما

برای ایجاد تناسب در نمای ساختمان باید عناصر افقی را از عمودی جدا کرده و از عناصری استفاده نمود که باهم مطابقت داشته باشند. برای مثال در ساختمان های کوتاه و عریض ابعاد عرض به صورت غالب بوده و در ساختمان هایی بلند عناصر باریک و بلند برتری بیشتری دارند. توجه داشته باشید که در، پنچره و نعل درگاه ها می تواند تاثیر بسیار زیادی در خاص بودن نما داشته باشد و حتی ناودان ها، سایه بان ها، پیش آمدگی های سقف و همچنین بالکن ها می تواند به ایجاد سایه های خاص کمک کرده و بر روی نما تاثیر گذار باشند.

تناسب عناصر باید به گونه ای باشد که تفاوت سطح در نما به خوبی مشخص باشد برای مثال بین طبقه همکف و سایر طبقات و حتی طبقه انتهایی باید تفاوت اساسی وجود داشته باشد زیرا ترکیب کلی نما با عناصر مختلف در واقع نظمی را ایجاد می کند که حاصل همین تفاوت ها خواهد بود و حتی مصالح قابل استفاده در نما باید از لحاظ رنگ، شکل، زبری و همچنین خشنی باهم تناسب داشته باشند زیرا همه این عناصر در نما تاثیر گذار هستند.

عناصر اصلی نما

عناصری که به صورت اصلی در نمای ساختمان ها از آنها استفاده می شود شامل پنجره، در، سطوح و محدوده پایانی سقف و … می باشد که باید از لحاظ شکل، رنگ و مصالح بایکدیگر اختلاف داشته باشند. برای مثال نباید بالا و پایین پنجره و درب ها را باهم هم ردیف نمود و در صورتی که ارتفاع بازشونده ها یکسان نیست می توان از ضرایب مشترک و حتی از رنگ های یکسانی برای این فضا استفاده کرد.