شکل گیاهان آپارتمانی (خانگی)
هنگام انتخاب گیاه توجه به اندازه و شکل آن اهمیت فراوانی دارد. یک گیاه کوتاه قامت در نزدیکی و چسبیده به دیواری خالی و بلند، کاملا” بی قواره به نظر می رسد. قرار دادن گیاهی درخت گونه در لبه ی پنجره ای باریک نیز با قواعد ایمنی همخوانی ندارد. به خاطر داشته باشید که درایسنا یا فیکوس جوان و ریز جثه پس از چندین فصل درون خانه به درخچه ای تناور و بزرگ تبدیل خواهند شد.
گیاهان از نظر شکل به شش دسته ی اصلی تقسیم می شوند که همه گیاهان خانگی تقریبا” در داخل یکی از این دسته ها جای می گیرند. البته مواردی هم هست که گیاهی مثلا” در ابتدا جز یک دسته بوده ولی با گذشت زمان که سن آن بالا می رود به دسته ی دیگری انتقال پیدا میکند.
گیاهان علف گونه
گیاهان این دسته برگ هایی باریک و بلند دارند و روند رشدشان مانند علف است، تعداد خیلی کمی از این نوع گیاهان برای نگهداری و پرورش در خانه ها ایستاده می شوند زیرا شکل برگ های آنها کلا برای دکوراسیون داخلی خانه مناسب نیست. چند گیاه از این دسته که برگ های نازک و بسیار بلند دارند به عنوان گیاه خانگی نام برده شده اند، از جمله آکوروس.
گیاهان بوته ای
این دسته از گیاهان مجموعه ای از واریته ها یی را به وجود می آورند که به دلیل ویژگی هایی که دارند نمی توانند از گروه های گیاهی به شمار آیند. ویژگی ظاهری این گیاهان آن است که چندین ساقه از سطح گلدان می روید که نه می توان آن ها را عمودی و نه افقی مطلق نامید. این عادت رویشی در این دسته از گیاهان حالت استاندارد و قابل قبولی به خود گرفته است. گاهی ساقه ها کوتاه و کوچک و برگ ها حالت متراکم دارند، مانند پرومیا و گاهی ساقه ها بلند و برگ ها شکل بوته به خود می گیرند مانند آکوبا. برخی از گیاهان این دسته ذاتا و به طور طبیعی شکلی بوته ای دارند و برخی دیگر برای بوته شدن نیاز به هرس منظم دارند.
گیاهان راست قامت
مشخصه ی گیاهان راست قامت این است که ساقه ها به صورت عمودی می رویند و گاهی ارتفاعشان بین سه سانتی متر تا بلند ترین گیاه خانگی موجود متغیر است. دسته ای که قامتی متوسط دارند در آرایش گیاهان مختلط نقشی اساسی ایفا می کنند. چون احساسی را که از دیدن گونه های گیاهی انبوه و کوتاه به انسان دست میدهد متعادل و خنثی می سازد. گیاهان بلند قامت این دسته معمولا به صورت تکی به نمایش در می آیند تا تمرکز دید را به سوی خود جلب کنند.
گیاهان ستونی شکل
این دسته از گیاهان ساقه هایی عمودی و ضخیم دارند که یا بدون برگ هستند یا رویش برگ ها بر روی ساقه ها به شکلی هست که حالت عمودی گیاه را خنثی نمی سازد. بسیاری از کاکتوس ها و بعضی از گیاهان گوشتی همین عادت رویشی را دارند.
درختان یا درختچه ها
در نمایشگاه های بزرگ و بسیاری از کلکسیون ها این دسته از گیاهان نمونه هایی چشم گیر و اصلی به شمار می آیند و شکل رویشی همه درخچه ها (یا درختان)به یک صورت است گاهی شاخه به شاخه و گاهی بدون شاخه، یعنی گاهی ساقه اصلی به دو یا چند شاخه ی فرعی منشعب می شود و گاهی به صورت ساقه ای تکی به جا می ماند . بر روی این ساقه یا شاخه ها عموما” برگ هایی می رویند که پایه یا برگ های کوچکی دارند.
نخل نما ها
در جوانی ساقه های این گیاهان از ته برگ های بلند که به دور ساقه می پیچند پوشانیده شده اند در حالت بلوغ که گیاه یا درخچه شکل “نخل” به خود میگیرد، معمولا” قسمت های پایین تنه با برگ هایی آراسته می شود. نمونه های بزرگ این نخل نماها معمولا” در اماکن عمومی و به صورت تکی به نمایش گذاشته می شوند.
گونه های دو وجهی
(هم بالارونده و هم شرابه دار): این دسته از گیاهان خانگی از مفید ترین و مشهورترین گیاهان به شمار می آیند. هنگامی که آن ها را به عنوان ” بالا رونده” پرورش می دهید، بهتر است که همه ساقه ها را به یک لوله ی نئی گره بزنید. اگر آن ها را بر روی داربست های مشبک یا لوله های متعدد بپرورانید از جذابیت بیشتری برخوردار خواهند بود.
شرابه دار
از این گیاهان عموما” به عنوان گونه های آویخته استفاده می شود. شرابه های این گیاهان یا از گلدانها به طرف زیر آویزان می شوند یا گاهی بر روی سطح خاک گلدان می خزند.